Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych

Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych – „Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy”

We Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych wspólnota Kościoła przychodzi z pomocą duszom czyśćcowym zanosząc prośby do Pana Boga. Nazywany „Dniem Zadusznym” lub potocznie „Zaduszkami” jest czasem szczególnej modlitwy, która jest pomocą zmarłym pokutującym w czyśćcu. 

Prawda o istnieniu czyśćca jest dogmatem wiary katolickiej, ogłoszonym przez Sobór Lyoński II w 1274 r. Jak naucza Kościół czyściec to miejsce pośmiertnej kary, co potwierdzono podczas Soboru Trydenckiego w latach 1545 – 1563 w dekrecie o czyśćcu. Zapisano tam istnienie czyśćca jako pośmiertnej kary oraz to, że możemy pomagać duszom czyśćcowym w skróceniu ich kary. Już wcześniej wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych wprowadził św. Odylon, opat benedyktynów w Cluny we Francji. 2 listopada 998 r. zarządził on modlitwy za dusze wszystkich zmarłych. W Polsce tradycja „Dnia Zadusznego” zaczęła się już w XII w., a z końcem XV w. rozpowszechniona w całym państwie.

Katechizm Kościoła Katolickiego daje krótki wykład na temat czyśćca. Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba – czytamy w artykule 1030. 

Ważne… argumenty wiary na temat konieczności oczyszczenia znajdujemy w Piśmie Świętym. Drugiej Księdze Machabejskiej, czytamy między innymi o składanej przez Judę ofierze za zmarłych. Gdyby bowiem nie był przekonany, że ci zabici zmartwychwstaną, to modlitwa za zmarłych byłaby czymś zbędnym i niedorzecznym, lecz jeśli uważał, że dla tych, którzy pobożnie zasnęli, jest przygotowana najwspanialsza nagroda – była to myśl święta i pobożna. Dlatego właśnie sprawił, że złożono ofiarę przebłagalną za zabitych, aby zostali uwolnieni od grzechu (2 Mch 12,44-45). Z kolei w św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian pisał: Jawne się stanie dzieło każdego: odsłoni je dzień [Pański]; okaże się bowiem w ogniu, który je wypróbuje, jakie jest. Ten, którego dzieło wzniesione na fundamencie przetrwa, otrzyma zapłatę; ten zaś, którego dzieło spłonie, poniesie szkodę: sam wprawdzie ocaleje, lecz tak jakby przez ogień (1 Kor 3,13-15). 

Warto wiedzieć… odpust jest darowaniem przez Pana Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych. Właśnie to ma szczególne znaczenie, bo od południa dnia Wszystkich Świętych (1 listopada) i przez cały dzień wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych, czyli dzień zaduszny (2 listopada) w kościołach i kaplicach publicznych można uzyskać odpust zupełny, ale tylko jeden raz. Warunkiem zyskania odpustu jest: pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy, odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, dowolna modlitwa w intencjach Ojca św., spowiedź i Komunia św. Ponadto w dniach 1-8 listopada można także pozyskać odpust zupełny za nawiedzenie cmentarza pod wyżej wymienionymi warunkami. W pozostałe dni roku za nawiedzenie cmentarza pozyskuje się odpust cząstkowy. W roku 2025 wspomnienie Wszystkich Świętych Zmarłych przypada w niedzielę, co oznacza, iż tego dnia katolicy mają obowiązek udziału we Mszy św. celebrowanej w kościele lub na cmentarzu. 

Pamiętajmy… Chwila śmierci, mimo przejmującego bólem i nieuchronnego rozpadu ciała, nie jest ponurym, strasznym i beznadziejnym końcem ludzkiego życia. Płomyki lampek są symbolem swego rodzaju sąsiedztwa „dwóch światów”, z których jeden jest dla nas (jeszcze) przesłonięty, a po drugim (jeszcze) przemieszczamy się z dnia na dzień, z roku na rok. Obcowanie świętych jest przenikaniem wieczności w doczesność i sięganiem doczesności po wieczność. Chrześcijaństwo zdejmuje ze śmierci odium fatalnego końca. Co więcej, wierzymy, że śmierć nie jest końcem. Pan zmartwychwstał! „Jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy” (Rz 6,8).

Źródła: brewiarz.pl / ddl.org.pl / deon.pl / wakcji24.pl 

Zobacz także