Oddając część Świętym, czcimy nie samych tylko Świętych, lecz przede wszystkim samego Chrystusa, którego łaska w nich okazała się owocna. Przez Świętych triumfuje łaska samego Jezusa Chrystusa. Uroczystość Wszystkich Świętych – dzisiaj przeżywana w Kościele – daje nam nadzieję osiągnięcia nieba i ukazuje jak wielu mamy pośredników u Pana Boga.
1 listopada Kościół wspomina nie tylko beatyfikowanych i kanonizowanych, ale wszystkich wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie. Litania do Wszystkich Świętych, należy do najstarszych litanijnych modlitw Kościoła i jako jedyna występuje w księgach liturgicznych (w liturgii Wigilii Paschalnej, w obrzędzie poświęcenia kościoła i ołtarza oraz w obrzędzie sakramentu święceń). Uroczystość Wszystkich Świętych na cały Kościół powszechny rozciągnął papież Jan XI w 935 r.
Ważne… w przypadającą na sobotę 1 listopada 2025 r. w Kościele katolickim uroczystość Wszystkich Świętych katolik ma obowiązek uczestniczenia w Mszy św. w świątyni lub na cmentarzu. W związku z tym, że w tym roku Dzień Zaduszny wypada w niedzielę, także 2 listopada wierni mają obowiązek być na Mszy św.
Warto wiedzieć… od południa dnia Wszystkich Świętych (1 listopada) i przez cały dzień wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych, czyli dzień zaduszny (2 listopada) w kościołach i kaplicach publicznych można uzyskać odpust zupełny, ale tylko jeden raz. Warunkiem zyskania odpustu jest: pobożne nawiedzenie kościoła lub kaplicy, odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, dowolna modlitwa w intencjach Ojca św., spowiedź i Komunia św. Ponadto w dniach 1-8 listopada można także pozyskać odpust zupełny za nawiedzenie cmentarza pod wyżej wymienionymi warunkami. W pozostałe dni roku za nawiedzenie cmentarza pozyskuje się odpust cząstkowy.
Pamiętajmy… Chrześcijanie, a już szczególnie katolicy, wierzą w komunię świętych. O „świętych obcowaniu” mowa jest wprost w Symbolu Apostolskim, czyli wyznaniu wiary, gdy mówimy: „Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny.” Jesteśmy – jako chrześcijanie – wspólnotą, do której należymy wraz z tymi, którzy „poprzedzili nas w drodze do wieczności”. Są wśród nich niepoliczone kręgi świadków wiary, których Kościół wymienia w Kanonie Świętych i tych, których nie znamy z imienia, a ich życie wyrażało świętość. Są też i ci zmarli, których również nie sposób policzyć, z których życiorysów wywodzą się nasze drzewa genealogiczne rodzinne i narodowe, których znamy i pamiętamy lub nie poznaliśmy i nie wiemy o nich nic lub prawie nic.
Źródła: brewiarz.pl / wakcji24.pl / gdynia.fsspx.pl
