Od Mszy św. i nabożeństwa różańcowego w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Ząbkowicach Śląskich rozpoczęło się kolejne spotkanie w ramach Sudeckiego Forum Inicjatyw 2025. Wydarzenie przebiegało pod hasłem „Modlitwa zaczyna się od ciszy – Najświętszy Sakrament jako przystanek czy źródło i cel?”
Tematyka spotkania w naturalny sposób przyprowadziła uczestników do jednego z kościołów jubileuszowych Diecezji Świdnickiej. Świątynia piastowana przez kontemplacyjny zakon Mniszek Klarysek jest od 1946 r. miejscem nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu prowadzonej przez siostry, ale także z udziałem Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego i wielu innych świeckich, którzy systematycznie lub co pewien czas przychodzą tu na modlitwę. Są tu również doszczętne szczątki trzech braci dominikańskich, którzy na progu świątyni oddali życie za wiarę prawie 600 lat temu. Mszę św. celebrował i nabożeństwo różańcowe poprowadził ks. Jakub Klimontowski. W homilii kapłan zaakcentował znaczenie dbałości o zewnętrzne aspekty liturgii i pobożności, które są przejawem troski o głębokość i trwałość osobistego spotkania z Panem Bogiem na modlitwie.
Po błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem wierni obecni w kościele usłyszeli kantatę pod tytułem „TEN, KTÓRY JEST”. Utwór, grając na gitarze, zaśpiewała s. Maria Dominika – autorka muzyki i słów, w których poruszająco oddała pragnienie Pana Jezusa, by ludzie trwali na modlitwie.
W jednej z rozmównic ząbkowickiego klasztoru kontemplacyjnego rozpoczął się później panel, którego celem było zbliżenie się do odpowiedzi na pytanie „Modlitwa zaczyna się od ciszy – Najświętszy Sakrament jako przystanek czy źródło i cel?” Rozmówcami byli: s. Maria Barbara oraz s. Maria Dominika z klasztoru Mniszek Klarysek od Wieczystej Adoracji w Ząbkowicach Śląskich, Barbara Jelewska – adoratorka Najświętszego Sakramentu i uczestniczka Odnowy w Duchu Świętym w Głuszycy oraz ks. Jakub Klimontowski – redaktor naczelny miesięcznika katolickiego „w-Akcji”, duszpasterz młodzieży i wikariusz Parafii pw. Chrystusa Króla w Głuszycy, gdzie jest prowadzona stała adoracja Najświętszego Sakramentu.
Dzielenie się doświadczeniami i świadectwami poprowadził Krzysztof Kotowicz – szef Diecezjalnej Agencji Informacyjnej i serwisu DAI24.pl. Prowadzący zauważył na wstępie, że większość z nas żyje w nieustającym zgiełku panującym w przestrzeni publicznej, ale też niejako wpuszczanym do domów i umysłów poprzez ekrany telewizorów, komputerów czy smartfonów. W takim kontekście znalezienie miejsca i usposobienie się do modlitwy, a już szczególnie do adoracji Najświętszego Sakramentu, jest zwyczajnie trudne. Moderator rozmowy wspomniał klasztory trapistów z Orval w Belgii oraz klarysek w Ząbkowicach Śląskich jako przykłady miejsc tworzących aurę modlitwy między innymi dzięki ciszy i samotności osób konsekrowanych. Zaprosił następnie uczestników panelu do dzielenia się wiedzą i doświadczeniem o modlitwie, które w przypadku osoby świeckiej, sióstr zakonnych i księdza są z natury rzeczy nieco inne.
Barbara Jelewska podkreślała znaczenie rodziny w formowaniu każdego człowieka do modlitwy. Niezależnie od wieku danej osoby, atmosfera domowa, przywiązanie do Kościoła i przeżywanie trudnej niekiedy codzienności hartują wiarę oraz pozwalają kultywować modlitwę osobistą. Ważne jest także duszpasterstwo parafialne, od którego zależy, czy wierni mają przestrzeń i jak są motywowani do modlitwy. Wspominając własne przeżycia, Barbara Jelewska zwracała uwagę na potrzebę wytrwałości i systematyczności w modlitwie.
Na powołanie do zakonu kontemplacyjnego wskazywały zgodnie s. Maria Barbara oraz s. Maria Dominika, mówiąc o źródle swojego życia modlitewnego. Przyznawały, że z racji złożonych ślubów zakonnych modlitwa jest ich codziennym obowiązkiem, ale jednocześnie uznają to za łaskę, jaką otrzymują od Pana Jezusa. Wspominając swoje indywidualne drogi powołania, po których dotarły do klasztoru, nie kryły, że odkrycie wartości modlitwy, a szczególnie modlitwy adoracyjnej przed Najświętszym Sakramentem nie było i nie może być aktem jednorazowym. Modlitwa – jak powtarzały s. Barbara i s. Dominika – jest nurtem ludzkiego rozwoju, w którym bywają okresy intensywnego wzrostu, zdarzają się chwile spowolnienia, ale zawsze jest to ścieżka odnawiająca człowieka i odkrywająca przed nim horyzont wiary.
Przewodniczenie modlitwie, co stanowi istotę posługi duszpasterskiej, jest dla ks. Jakuba Klimontowskiego nie tylko rodzajem zobowiązania wynikającego z sakramentu święceń. To również motyw własnego życia modlitewnego, w którym Eucharystia i modlitwa przed Najświętszym Sakramentem są w samym centrum posługi. Jak zaznaczył, jest mu bliżej do „konkretności” na modlitwie. Aby nie była nijaka i nużąca, ksiądz woli przedstawiać Panu Jezusowi rzeczy nazywane po imieniu. Odnosząc się do tematu panelu dotyczącego modlitwy w ciszy, ks. Jakub Klimontowski zwrócił uwagę na to, że jako duszpasterz młodzieży widzi trudność wśród młodych ludzi chcących trwać na dłuższej adoracji przed Najświętszym Sakramentem w ciszy. Stara się zatem w swojej praktyce duszpasterskiej przeplatać skupienie na przykład ze śpiewem lub dzieleniem się rozważaniami przez młodych ludzi.
Rozmowa, która wzbudzała wyraźne poruszenie wśród osób obserwujących jej przebieg, kierowała się również ku szukaniu sposobów zachęcania do modlitwy adoracyjnej. Barbara Jelewska, mówiąc na temat motywacji do modlitwy, wskazała na znaczenie lektury Pisma Świętego i szukania w nim odpowiedzi oraz drogowskazów życiowych. O przykładach rozmodlonych ludzi przychodzących do kościoła na dłuższe skupienie przed Najświętszym Sakramentem opowiadała s. Maria Barbara. Określiła te osoby jako „cichych bohaterów modlitwy”, wymieniając przykłady niewątpliwego fizycznego wysiłku wkładanego w systematyczną modlitwę w nocy lub we wczesnych godzinach porannych u osób, które w ciągu dnia realizują swoje zadania domowe i pracują. Ks. Jakub Klimontowski przekonywał, że ważne jest doświadczenie wspólnotowości w modlitwie, także tej cichej, gdzie na przykład młode osoby widzą i czują, że ich potrzeba skupienia nie jest czymś wyjątkowym.
Jak bardzo ważne jest uświadomienie sobie, że Najświętszy Sakrament jest prawdziwą i żywą obecnością Pana Jezusa, poruszająco opowiedziała s. Maria Dominika, wskazując, jako osobiste przeżycie, odkrycie duchowego wymiaru wezwań z Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jedno z tych wezwań brzmi: „Gorejące ognisko miłości – zmiłuj się nad nami”. Trafia ono wprost do umysłu i serca tak głęboko, bo uzmysławia samą istotę obecności Jezusa i Boskie pragnienie, by człowiek był z Nim. Odpowiedzią człowieka na obecność Pana jest adoracja… – powiedziała s. Maria Dominika.
Zapis wypowiedzi i szersze omówienie panelu dyskusyjnego pod hasłem „Modlitwa zaczyna się od ciszy – Najświętszy Sakrament jako przystanek czy źródło i cel?”, który odbył się 14 października 2025 r. w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego oraz klasztorze Mniszek Klarysek od Wieczystej Adoracji w Ząbkowicach Śląskich, znajdą się wkrótce w portalu wAkcji24.pl.
W ramach Sudeckiego Forum Inicjatyw 2025 dotąd odbyły się panele: w Wałbrzychu na temat kondycji i przyszłości polskiej edukacji, w Bardzie o atutach Diecezji Świdnickiej dla ruchu pielgrzymkowego i turystyki oraz w Świdnicy, gdzie motywem przewodnim była rola katolików w życiu politycznym. Zapowiedzi kolejnych spotkań będą publikowane w obu serwisach oraz mediach społecznościowych. Najbliższe spotkania obracać się będą wokół znaczenia mediów katolickich, finansów Kościoła, troski o dziedzictwo kulturowe, działań pomocowych na przykładzie kryzysu po powodzi z 2024 r.
Organizatorami Sudeckiego Forum Inicjatyw są: Fundacja Katolicka Inicjatywa „Berit”, Parafia pw. Chrystusa Króla w Głuszycy oraz Duszpasterstwo Parlamentarzystów i Samorządowców Diecezji Świdnickiej. Patronat medialny nad wydarzeniami objęła Grupa Medialna „Logos”.
